Neden adayım?
Gönlüm şuna razı olmuyor.
Geçim derdindeyim yanıyorum. Kira derdindeyim.
Deprem bölgesindeyim. Donuyorum.
Olsun biz Çanakkale’de yanmışız. Şarkışla’da donmuşuz.
Düğüne gider gibi canımızdan vazgeçmişiz.
Ama vatanımızdan vazgeçmemişiz. Bağımsızlığımızdan vazgeçmemişiz.
Atatürk 23 Nisan 1920’de Meclis kürsüsünden şu sözlerle sesleniyordu:
“Tam bağımsızlık ile yaşamak kati azminde olan ezelden beri hür ve serbest milletimiz, esaret vaziyetini tam bir şiddet ve katiyetle reddetmiş ve derhal vekillerini toplamaya başlayarak Yüce Meclis’inizi vücuda getirmiştir. Bu Yüce Meclis'in Reisi Sinni sıfatıyla
ve Allah'ın yardımı ile, milletimizin dahili ve harici tam bağımsızlık dahilinde mukadderatını bizzat üstlenmeye ve idare etmeye başladığını bütün cihana ilan ederek Büyük Millet Meclisi'ni açıyorum.”
İşte o zamandır bu zamandır görev başındayız.
200 YILLIK DEVRİM MÜCADELESİNİN KADINLARI
Bu milleti çıkmazlarda bırakamayız.
Görev bizi çağırıyor.
200 yıllık devrim mücadelesinin mirasçısı kadınlarız.
En iyi biz yaparız.
Onun için adayız.
Söke’deyiz, Amasya’da Kızılca Köyünde, Mardin’de, Muş ovasında. O verimli topraklarda üreticilerle birlikteyiz.
Su derdi var. Gübre derdi var. Tarım Kredi borcu. Kadınlarımızın sosyal güvenlik derdi var.
Urfa’nın mevsimlik işçileri. Polatlı’da… zor zenaat.
Oy Trabzon… Trabzon… Neden benim Karadeniz’imin bereketi gitsin de el memleketlerindeki fabrikalarda yem olsun.
Söz olsun daha iyisini kurarız.
Bunun fındıkçısı var. Karadeniz’e gitmişken Ordu’ya, Giresun’a el uzatmasak olmaz. Antalyalı, Mersinli tropikalci, arıcı var, seracı... Sultangazi’deki kasap, kırtasiyeci kadın esnafım var. İşsiz gençlerim gözümün içine bakıyor.
İşimiz çok.
Biliyoruz.
ÇÖZÜM ELİMİZDE
25 yıl 30 cilt Atatürk’ün Bütün Eserleri’ni çıkardık. Türkiye’nin bütün üniversitelerindeki bilim insanlarımızı seferber ettik. Edirne… Erzurum… Kars… Adana… Antep…
Şimdi Ulusal Strateji Merkezi’nin (USMER) başındayız. Türkiye’nin o müthiş yaratıcı bilim insanlarını üretimle buluşturacağız.
Çözüm var çekmecelerde biliyorum. Üretimi coşturacaklar.
O birikimle Türkiye kucaklaşacak.
Araştırma, inceleme koşullarını hele bir kolaylaştıralım. Yayınlara ulaşmak için bile hendek atlıyorlar. Ellerinden tutacağız.
Kadın bilim insanlarının çalışma koşullarını uygun hale getirelim…
Bakın daha neler yaratacaklar.
Onlar belki ekran ekran dolaşmıyorlar. Şuracıkta mendilleri, fularlarıyla. Sallanan küpeleriyle taklit yapmıyorlar.
Depremci, iklimci, ziraatçı, şehirci, finansçı...
Hepsinin çözümü o çekmecelerde.
BİZİ BEKLİYORLAR
Masanın üstüne koyacağız.
Bizi bekliyorlar.
İşte onun için o kürsüye çıkmak için gün sayıyorum.
Öteki listelerin başı sonu kirli.
Nasıl gönlünüz şuna razı olur.
Nasıl çıkmazlarda bırakırız bu milleti; kırk katıra kırk satıra mahkum edebilir miyiz…
Heyecan içindeyiz.
Tutmayın bizi!
Bu ülkeyi kan gölüne değil.
Gül bahçesine çevireceğiz!
Gözümden bile sakındığım milletim çok bedel ödedi. En güzel gül bahçelerini hak ediyor. Artık yeter! Böyle gitmeyecek.
Şimdi Isparta’da gül mevsimi geliyor…
O mis gibi koku şimdiden bütün memleketimi saracak!
Hadi!
Yolumuz açık.
Gönder